Aby zobrazować postępowanie miejscowe w przypadku ZSC, Europejskie Towarzystwo Leczenia Ran opracowało w 2002 r. Koncepcja TIMERS. Wynika z niej, że poszczególne litery odnoszą się do konkretnego obszaru działania.
- Tissue debridement – opracowanie ran,
- Infection and inflammation control- kontrola infekcji i zapalenia,
- Moisture balance – równowaga wilgotności rany,
- Edges, epidermization stimulation – brzegi rany i stymulacja naskórkowania.
- Regeneration
- Social factor
Koncepcja TIMERS
Celem pierwszego etapu jest odsłonięcie zdrowych tkanek, które mają wysoki potencjał proliferacyjny, co znacznie przyśpieszy proces gojenia się. Tak więc w celu usunięcia tkanek nekrotycznych wyróżnia się następujące możliwości postępowania: chirurgiczne usunięcie tkanek, autolityczne, biologiczne oraz enzymatyczne usunięcie tkanek.
Metody zachowawcze:
- Oczyszczanie mechaniczne które polega na przyłożeniu suchego opatrunku do mokrej powierzchni rany oraz hydroterapię. Jest to jedna z najstarszych metod oczyszczania rany i przy właściwym stosowaniu niepowodująca efektów ubocznych. Zwykle jest wystarczająca w przypadku ran powierzchownych.
- Oczyszczanie autolityczne jest naturalnym procesem prowadzonym przez fagocyty i enzymy proteolityczne organizmu. Bezsprzecznie może być inicjowane i podtrzymywane przez zachowanie wilgotnego środowiska rany poprzez tzw. opatrunki aktywne.
- Oczyszczanie enzymatyczne służy enzymatycznemu rozkładaniu nadmiaru kolagenu, włóknika i tkanek martwiczych bez uszkodzenia ziarniny lub tkanki nabłonkowej. Reasumując zastosowanie znajdują zwłaszcza kolagenoza, fibrynolizyna i dezoksyrybonukleaza.
W drugim etapie należy obserwować rozwój stanu zapalnego i w razie potrzeby rozpocząć antybiotykoterapię. Następnym działaniem jest utrzymanie wilgotnego środowiska rany. Dlatego dzięki temu możliwa jest ochrona przed maceracją i wysuszeniem. Oczywiście wpływa też na ograniczenie bólu. Ostatni etap to pobudzenie naskórkowania. Konieczne są zabiegi usuwające zanieczyszczenia oraz zabiegi wzmacniające barierę ochronną.
Stopy powinno się nacierać maściami natłuszczającymi, omijając okolicę rany oraz przestrzenie między palcami. Nie rekomendowane jest używanie maści glikokortykosterydowych. Przede wszystkim u chorych na cukrzycę nie zaleca się stosowania maści antybiotykowych, ponieważ mogą utrudniać wypływ wydzieliny oraz mogą stać się powodem antybiotykooporności.
