Przede wszystkim na samym początku powinniśmy wspomnieć o tym, że rany oczywiście bywają różne a co za tym idzie leczenie ran jest różne. Z pewnością inaczej będziemy traktować skaleczenie opuszka palca kartką papieru, czy także bolesne przerwanie ciągłości naskórka, oparzenie i tak dalej. Oczywiście skaleczenia i zranienia zdarzają się często i niejednokrotnie nie do końca wiemy, jak powinniśmy postępować i jakichś środków używać. Naturalnie należy wspomnieć również o leczeniu przewlekłych ran i różnego rodzaju obciążeniach w postaci chorób, które często mogą przyczyniać się do powstawania ran. Właśnie te choroby opóźniają ich prawidłowe gojenie. W sytuacji, kiedy dojdzie do skaleczenia w domu, wystarczy zdezynfekować miejsce zranienia, przetrzymać gazik na ranie i skorzystać z odpowiednich środków, które będą znajdowały się w naszej domowej apteczce.
Leczenie ran a inne choroby pacjenta
Oczywiście problem z ranami zaczyna się wtedy, kiedy towarzyszą nam choroby współistniejące, wśród których należy wymienić niewydolność żylną, cukrzycę, miażdżycę, różnego rodzaju choroby autoimmunologiczne, geriatryczny stan pacjenta itd. Koniecznie należy mieć świadomość, że niejednokrotnie długoletnie leczenia w takiej sytuacji, zwłaszcza jeżeli prowadzone jest nieprawidłowo, nie będzie przynosiło zamierzonego skutku i efektu. Konieczne mogą okazać się tutaj terapie wspomagające zalecone przez specjalistów. W dzisiejszym tekście zastanowimy się nad tym, jak prawidłowo należy pielęgnować ranę oraz postępować w sytuacji długotrwałego zmagania się z tym problemem. Zachęcamy do lektury.
Prawidłowe postępowanie w przypadku dezynfekcji ran
Przede wszystkim warto mieć świadomość, że wypadki zdarzają się często i mogą mieć one zarówno mniejszą, jak i większą skalę. W sytuacji, kiedy dochodzi do przerwania ciągłości skóry, mówimy już o ranie. Warto zauważyć, że każda rana nawet ta, która z pozoru wygląda na niegroźną, może doprowadzić do zakażenia. Jest to zatem miejsce, w którym drobnoustroje mogą przedostać się do naszego organizmu. Dlatego też oprócz tamowania krwawienia istotne jest to, by skutecznie oczyścić i zdezynfekować.
Wiele osób wychodzi z błędnego założenia, że odkażenie stanowi najważniejszą czynność, która ma chronić nasz organizm przed wniknięcie do niego drobnoustrojów. Jednak tak naprawdę ten proces wcale nie jest najważniejszy. Przede wszystkim kluczowe jest to, aby przemyć ranę pod bieżącą, czyli czystą wodą. Zatem śmiało możemy przyznać, że woda będzie wypłukiwała zanieczyszczenia i dbała o oczyszczenie naszej rany. Oczywiście zdarzają się sytuacje, że nie zawsze mamy dostęp do wody, dlatego też warto sięgnąć w takim momencie po apteczkę. Przydatna będzie tutaj sól fizjologiczna. W sytuacji, kiedy rana jest większa, specjaliści rekomendują używanie właśnie soli fizjologicznej ze względu na to, że jest to roztwór sterylny i posiada neutralny charakter. Pamiętajmy jednak, że w przypadku domowych, małych skaleczeń bieżąca woda będzie skuteczną metodą zapewniającą nam oczyszczenia rany. Dlatego też w pierwszej kolejności powinniśmy ranę przepłukać wodą i dopiero później użyć środka do dezynfekcji ran.
Czym nie powinno się dezynfekować ran?
Mimo tego, że wśród najpopularniejszych substancji dezynfekującym niegdyś wymieniano spirytus salicylowy i wodę utlenioną, już od dłuższego czasu nie są to roztwory rekomendowane do dezynfekcji ran. Pamiętajmy, że woda utleniona stosowana na ranę będzie oczyszczała ją w sposób mechaniczny. Wypłucze ona zabrudzenia tak samo jak zwykła woda. Pamiętajmy, że reakcja utleniania również uszkadza okoliczne tkanki. Skutkuje to pogorszeniem się procesu gojenia i tym samym zwiększa ryzyko powstawania blizn.
Oprócz wody utlenionej w domowych apteczkach znajdował się oczywiście spirytus salicylowy, który także był popularnym płynem stosowanym w dezynfekcji ran. Oczywiście roztwór ten może zredukować pewną liczbę drobnoustrojów, ale przynosi także wiele skutków niepożądanych. Dlatego też samo polanie rany spirytusem salicylowym i późniejszej oczyszczenie, nie przyniesie zamierzonego efektu. Ponadto warto mieć świadomość, że stosowany na ranę spirytus powoduje większą traumatyzację okolicznych tkanek. Większą niż wspomniana woda utleniona i tym samym doprowadzić do neutralizacji białka, co także pogarsza proces gojenia.
W żadnym wypadku nie należy również korzystać z domowych metod, które niejednokrotnie zachęcają nas do stosowania:
- miodu,
- cytryny,
- octu,
- czosnku
- różnych innych substancji spożywczych.
Właściwe przemycie i zabezpieczenie rany będą tutaj kluczowe. Różnego rodzaju nieprofesjonalne działania powinny zostać bezwzględnie zaniechane w trosce o nasze bezpieczeństwo oraz zdrowie.
Środki antyseptyczne do dezynfekcji ran
Warto mieć świadomość tego, że aktualne zalecenia są znacznie inne od tych znanych nam jeszcze kilka lub nawet kilkanaście lat temu. Dlatego też odwiedzając aptekę, warto zwrócić uwagę na skuteczne środki antyseptyczne, które powinny znaleźć się w naszym domowym zaciszu.
Na rynku wyrobów medycznych wyróżniamy preparaty do dezynfekcji ran np.na bazie:
- octenidyny z fenoksyetanolem,
- podchlorynu sodu i kwasu podchlorawego,
- jodopowidonu
- poliheksanidyny.
Składniki aktywne zawarte w gotowych produktach mają konkretne wskazania do użycia, o ich zastosowaniu powinien decydować specjalista. Warto również zauważyć, że preparaty zawierające omawiane środki dostępne są w formie płynu do spryskiwania. Jest on zamknięty w zabezpieczonym opakowaniu, dlatego też wyróżniają się dłuższym okresem przydatności do użycia. Z powodzeniem można je przechowywać w apteczce do momentu utracenia datę ważności.
Leczenie ran – co warto wiedzieć na temat ran przewlekłych?
Wspomnieliśmy już o tym, że samodzielne leczenie ran, które powstały w domowym zaciszu i dotyczą nieznacznego przerwania naskórka, mogą być prowadzone efektywnie przy zastosowaniu odpowiednich środków. Jednak problem pojawia się wtedy, kiedy mówimy o chorobach współistniejących.
W literaturze specjalistycznej odleżyna definiowana jest jako „miejscowe uszkodzenie skóry i/ lub leżącej podmiot tkanki. Zwykle nad wyrostkiem kostnym, w wyniku nacisku lub nacisku w połączeniu z siłami ściągającymi”. Z łaciny znaczy także “pozycję leżącą”. Rany o tym patomechanizmie mogą powstać w każdej lokalizacji, gdzie dochodzi do miejscowo zaburzonego krążenia krwi w obrębie tkanek pod wpływem sił ucisku, a także tarcia.
Wśród przeprowadzonych badań statystycznych śmiało można przyznać, że około 70% wszystkich odleżyn obejmuje populację geriatryczną. Należy również wspomnieć, że każda rana przewlekła ściśle wiąże się z powstaniem ewentualnych powikłań w obrębie uszkodzenia. Niejednokrotnie prowadzi także do groźnych następstw ogólnoustrojowych, wśród których wymienić należy między innymi sepsę, obniżenie masy mięśniowej, zaburzenia metaboliczne itd.
Bezwarunkowo jednak należy również pamiętać o prawidłowej klasyfikacji ran, która stanowi pierwszy krok przed podjęciem kompleksowego i odpowiedniego leczenia. Należy diagnozować nie tylko ranę, ale również samego chorego. Znajdziemy mnóstwo nowoczesnych schematów, które dbają o ujednolicenie sposobu oceny i tym samym pozwalają na szybkie oraz skuteczne podjęcie leczenia. Stosowanie odpowiednich terapii będzie tutaj kluczowe.
Różne metody i terapię leczenia ran przewlekłych
Przede wszystkim powinniśmy mieć świadomość, że leczenie ran to złożony i dynamiczny proces. Uzależniony jest od zmian środowiska rany, jak i również zdrowia pacjenta, który został objęty holistycznym leczeniem.
Pierwszym krokiem w leczeniu powinno być odciążenie ciśnieniowe. Wiąże się to ze zmniejszeniem ucisku w obrębie uszkodzenia tkanki. Regularna zmiana pozycji będzie tutaj także kluczowa w przypadku zmniejszenia ucisku. Należy to stosować szczególnie u pacjentów z określonym wysokim ryzykiem występowania kolejnych ran przewlekłych. Bezwzględnie pamiętajmy również o tym, że pacjenci, którzy niejednokrotnie mają problemy z przyjmowaniem pokarmów doustnych, bywają zagrożeni dużym ryzykiem niedożywienia. Konsekwencjami tego może być zaburzony proces metabolizmu, co także wpływa na spowolnienie gojenia się ran. Zatem w takiej sytuacji niekiedy konieczne jest wprowadzenie żywienia dojelitowego lub pozajelitowego, by uzupełnić zapotrzebowanie kaloryczne i witaminowe. Pamiętajmy, że szczególną rolę w procesie prawidłowego leczenia ran odgrywa białko.
Koniecznie należy pamiętać, że w celu podjęcia skutecznej terapii powinniśmy zadbać o określenie wszystkich czynników, które wpływają na stan odżywienia. Wymienić tutaj należy nawodnienie, przyjmowane leki, zaburzenia metaboliczne, zakażenie i nawet ostrą reakcję stresową.
Miejscowe leczenie ran będzie skupiało się na ocenie samego owrzodzenia. Przy pomocy stosowanej klasyfikacji i wyborze odpowiednich działań, które zwiększają szanse na szybkie wygojenie rany. W tym celu stosuje się nowoczesne i specjalistyczne strategie systemu opracowanego w roku dwa tysiące drugim. Działania te opierają się na przygotowaniu dna rany, a także poprawie skuteczności stosowanych środków leczniczych. Mowa o systemie T.I.M.E. Warto jednak zauważyć, że najnowszą metodą, która jeszcze nie jest zaadoptowane w leczeniu profilaktycznym jest M.O.I.S.T. Działania te opierają się na dotychczasową stosowanym systemie wspomnianym wyżej, ale dołożono do niego dwa istotne elementy. Kluczowa będzie równowaga tlenu i wsparcie związane z modyfikacją ilości substancji wpływających na przyspieszenie gojenia ran.
Podsumowanie
Niezwykle istotne jest to, że w całym procesie prawidłowego gojenia się ran i stosowanych terapii z tym związanych jest holistyczne leczenie zaburzeń drobnoustrojowych pacjenta. Odpowiednia profilaktyka i szybkie rozpoczęcie działań terapeutycznych okażą się tutaj równie ważne.
Jeśli problem dotyczy Ciebie lub Twoich bliskich, zapraszamy do kontaktu.
